Bir öğretmen, özel ders oturumlarını her öğrencinin ihtiyaçlarına göre uyarlayabildiğinden, müfredat materyali ile ilgili ancak içinde kapsanan konuları ve materyalleri içerebilir. Bu şekilde çocukların konuya olan ilgisini artırabilir ve bilgilerini gerçek hayatta uygulama yollarını gösterebilir.

Çocuklar bilgiyi kendi hızlarında işleyebildikleri ve özümseyebildikleri ve içsel motivasyonla yönlendirildikleri için , okulda da daha iyi notlar alma olasılıkları daha yüksektir . Artan güven ve benlik saygısı, onların bilgilerini sorgulama ve hata yapmaktan daha az korkmalarına neden olabilir.

Özel bir öğretmenle çalışırken bire bir yaklaşım, öğrencilerin konuyla ilgili bilgilerinden daha emin olmalarına yardımcı olabilir . Bundan sürekli olarak olumlu pekiştirme, özgüvenleri için faydalı olabilir. Sonuç olarak, okulda da daha aktif ve katılımcı hale gelebilirler.

Ortalama bir sınıfta yaklaşık 33 öğrenci vardır . Yine de nüfusun daha yoğun olduğu bölgelerde bu sayı daha yüksek olabilir.

Daha büyük sınıflar daha az maliyet gerektirirken, çocuklar için daha az faydalıdır. Aslında, çeşitli incelemeler ve araştırmalar, daha küçük sınıf boyutunun öğrenciler için daha avantajlı olduğu sonucuna varmaktadır. Sonuç olarak, öğretmenler her öğrencinin ihtiyacına cevap veremiyor ve akademik yıl için planlanan müfredatı tamamlamak için ortalama bir hızda hareket etmeleri gerekiyor.

Tüm çocuklar benzersiz olduğundan, bazıları ortalamadan daha hızlı öğrenebilirken, diğerleri bilgiyi işlemek için daha fazla zamana ihtiyaç duyacaktır. Durumlardan hiçbiri çocuklar için uygun değildir.

Özel ders buna karşı koymaya yardımcı olur. Yetenekli eğitmenler, her çocuğun öğrenme ihtiyaçlarını değerlendirebilir ve istenen sonuçları elde etmek için gereken hızı belirleyebilir.