Igor Ansoff Kimdir? Sözleri ve Kitapları

Igor Ansoff (1918-2002), önde gelen bir Rus Amerikalı matematikçi ve bilim adamıydı. Stratejik yönetimin babası ve strateji modeli Ansoff matrisini geliştirmesi olarak bilinir.

Biyografi: Igor Ansoff

Igor Ansoff’un bilimsel kariyeri, liseden mezun olduktan sonra 1937’de Stevens Teknoloji Enstitüsü’nde (SIT) okumaya başladığında başladı. Orada yüksek lisansını aldı. Daha sonra Igor Ansoff, uygulamalı matematik ve Esneklik ve Plastisite teorisi alanında doktora araştırmasına başladı.

Bu çalışma ve araştırma faaliyetlerinden sonra, Igor Ansoff UCL Üst Düzey Yönetici Programına katıldı. Seçkin bir profesördü ve 17 yıl boyunca çeşitli enstitülerde stratejik yönetim alanında araştırmalar yaptı.

Igor Ansoff, dünya çapında üç özel alandaki araştırmalarıyla tanınır: çevresel türbülans kavramı, koşullu stratejik başarı paradigması, çok sayıda doktora tezi ve gerçek zamanlı stratejik yönetim tarafından onaylanan bir kavram.

Pazarlama ve MBA öğrencileri genellikle, mevcut veya yeni pazarlarda mevcut veya yeni ürünler aracılığıyla bir şirketin kurulması için genel stratejiler çizmek için tasarladığı bir araç olan Ansoff Matrix’i bilirler.

Igor Ansoff, profesör olmanın yanı sıra bir danışman olarak görev yaptı ve stratejik yönetim konularında Philips, General Electric, IBM, Sterling ve Westinghouse gibi yüzlerce büyük şirkete danışmanlık yaptı.

Çalışmaları birçok kişi tarafından beğenildi ve kariyeri boyunca birçok ödül aldı. Bu arada, onun adına bir ödül olan Igor Ansoff Ödülü (1981’de kuruldu) kuruldu.

2002 yılında, Igor Ansoff, California, San Diego’da zatürree kaynaklı komplikasyonlardan öldü.

Igor Ansoff Alıntılar

Igor Ansoff kitapları ve çalışmaları

• 2019. İşletme firması için toplumsal strateji. Implanting Strategic Management içinde (s. 285-310). Palgrave Macmillan, Cham.
• 2018. Stratejik yönetimi yerleştirmek. Springer.
• 2007. Stratejik Yönetim. Palgrave Macmillan Ltd.
• 2006. Stratejik yönetimin sırları: Ansoffian yaklaşımı. Ansoff Enstitüsü.
• 2004. Stratejik teknoloji yönetimi. Teknoloji Analizi ve Stratejik Yönetim, 16 (2), 275-291.
• 1993. Türbülanslı ortamlarda karlılığı optimize etmek: Stratejik başarı için bir formül, Journal: Long Range Planning, cilt. 26, hayır. 5, sayfa 11-23.
• 1994. Henry Mintzberg’in stratejik planlamayı yeniden düşünmesi üzerine yorum.
• 1991. Henry Mintzberg’in eleştirisi, ‘Tasarım okulu: Stratejik yönetimin temel öncüllerini yeniden değerlendirme’, Dergi: Stratejik Yönetim Dergisi, cilt. 12, hayır. 6, sayfa 449-461.
• 1991. Tarihsel bir bakış açısıyla stratejik yönetim. Uluslararası Stratejik Yönetim İncelemesi, 2 (1), 3-69.
• 1990. Stratejik yönetimi yerleştirmek. New York: Prentice Hall.
• 1988. Yeni kurumsal strateji. Wiley.
• 1987. Ortaya çıkan stratejik davranış paradigması. Stratejik Yönetim Dergisi, 8 (6), 501-515.
• 1987. Strategic Management of Technology, Dergi: IEEE Engineering Management Review, cilt. 15, hayır. 3, sayfa 2-13.
• 1986. Kişisel bilgisayarda rekabet stratejisi analizi, Journal of Business Strategy, cilt. 6, hayır. 3, sayfa 28-36.
• 1985. Sistematik stratejik yönetimin kavramsal temelleri. Avrupa Yöneylem Araştırması Dergisi, 19 (1), 2-19.
• 1982. Türbülanslı ortamlarda stratejik tepki. Brüksel: Avrupa Yönetimde İleri Araştırmalar Enstitüsü.
• 1980. Strategic Management of Technology, Dergi: Strategic Management Journal, cilt. 1, hayır. 1, sayfa 1-5.
• 1980. Stratejik konu yönetimi. Stratejik Yönetim Dergisi, 1 (2), 131-148.
• 1977. Stratejik sorunun değişen şekli. Avrupa Yönetimde İleri Araştırmalar Enstitüsü.
• 1977. Planlama sistemlerinde uygulama durumu. Sloan Management Review, 18 (2), 1-24.
• 1976. Stratejik portföy yönetimi. Genel Yönetim Dergisi, 4 (1), 13-29.
• 1976. Stratejik Planlamadan Stratejik Yönetime. Uluslararası Stratejik Yönetim Konferansı 1973: Vanderbilt Üniversitesi). Wiley.
• 1975. Zayıf Sinyallere Yanıt Vererek Stratejik Sürprizi Yönetmek. California yönetim incelemesi, 18 (2).
• 1975. Şaşkınlık ve süreksizliği yönetmek: zayıf sinyallere stratejik tepki. Avrupa Yönetimde İleri Araştırmalar Enstitüsü.
• 1973. Firmanın stratejik teorisine doğru. İş stratejisi. İngiltere: Penguin Books, 11-40.
• 1972. Stratejik yönetim kavramı. İşletme Politikası Dergisi, 2 (4), 2-7.
• 1971. Organizasyon tasarımı için bir dil: bölüm I. Yönetim bilimi, 17 (12), B-705.
• 1970. Kurumsal strateji: Büyüme ve genişleme için iş politikasına analitik bir yaklaşım. Penguen kitapları.
• 1970. Planlama ödüyor mu? Amerikan firmalarında satın almaların başarısına planlamanın etkisi, Journal: Long Range Planning, cilt. 3, hayır. 2, sayfa 2-7.
• 1969. İş stratejisi: seçilmiş okumalar (Cilt 72). Penguen kitapları.
• 1968. Endüstriyel Dinamiklerin Takdir Edilmesi, Dergi: Yönetim Bilimi – Yönetim, cilt. 14, hayır. 7, sayfa 383-397.
• 1967. Teknoloji tabanlı bir işletme için stratejiler. Harvard iş incelemesi, 45 (6), 71-83.
• 1965. Geleceğin firması. Harvard Business Review, 43 (5), 162-178.
• 1965. Kurumsal Strateji: Büyüme ve Genişleme için İş Politikasına Analitik Bir Yaklaşım. McGraw-Hill.
• 1964. İşletme Stratejisi Problemine Yarı Analitik Bir Yaklaşım, Dergi: Yönetim Bilimi – Yönetim, cilt. MT-4, hayır. 1, sayfa 67-77.
• 1962. Birleşme hedefleri ve organizasyon yapısı. Ekonomi ve İşletme Dergisi, 2 (S 49).
• 1958. Çeşitlendirme modeli. Yönetim bilimi, 4 (4), 392-414.
• 1957. Çeşitlendirme stratejileri. Harvard iş incelemesi, 35 (5), 113-124.