Advanced
Search
  1. Home
  2. Sistem Geliştirme Yaşam Döngüsü Nedir?

Sistem Geliştirme Yaşam Döngüsü Nedir?

  • 2 Şubat 2021
  • 0 Likes
  • 469 Views
  • 0 Comments

Bu makale Sistem Geliştirme Yaşam Döngüsünü açıklamaktadır. Bu makaleyi okuduktan sonra, bu güçlü internet teknolojisinin temellerini anlayacaksınız.

Sistem Geliştirme Yaşam Döngüsü (SDLC) nedir?

Sistem Geliştirme Yaşam Döngüsü (SDLC), uygulama geliştirmenin yaşam döngüsü olarak da bilinir. Belirli bilgi sistemlerini planlamak, geliştirmek, test etmek ve uygulamak için bir süreçtir. Sistem Geliştirme Yaşam Döngüsü, çeşitli yazılım ve donanım yapılandırmalarına uygulanabilir ve genellikle altı farklı aşamadan oluşur. Bu aşamalar şunlardır: analiz, tasarım, geliştirme, test etme, uygulama, dokümantasyon ve değerlendirme.

Sistem Geliştirme Yaşam Döngüsünün (SDLC) kaynağı nedir?

SDLC terimi ilk olarak 1970’lerde tamamen tanımlandı. 1960’larda, ana bilgisayar bilgisayarlar tüketici pazarına girdi ve oturma odaları büyük sistemlerle dolmaya başladı. Büyük şirket sistemleri kurmaya artan bir ihtiyaç vardı ama o günlerde tüketiciler ve kullanıcılar çok daha az talepkardı. Kısa vadede olasılıkların ne olacağına dair doğru bir kavramları yoktu. Yıllar içinde teknoloji ilerledi ve sistemler daha karmaşık hale geldi. Kullanıcılar, basitçe çalışan teknolojiye alıştılar ve çeşitli yöntemler ve araçlar, şirketlerin sistem geliştirme yaşam döngüsü boyunca yönetilmesini sağlıyor.

Sistem nedir?

SDLC konseptini anlamak için sistem teriminin tanımlanması gerekir. Bir sistem, en azından bir bileşen ve muhtemelen bilgi teknolojisinin çeşitli bileşenlerinin bir kombinasyonudur. Bu durum yazılım ve donanım anlamına gelir. Her sistem geliştirilir ve belirli bir döngüden geçer. Bazı metodolojiler, maliyetli hataları önlemek veya geliştirmeyi hızlandırmak için bu süreçten geçmek için belirli ana hatlar sunar. Bununla birlikte tüm yöntemler, sistemleri çeşitli ilgili aşamalardan geçirmeyi amaçlamaktadır.

Kalite yönetimi ve SDLC

Etkili bir SDLC, geliştirilecek sistemin yüksek kalitede olmasını ve müşterinin beklentilerini karşılamasını sağlar. Ek olarak bu çerçeve sistemin verilen zaman kısıtlamaları ve bütçe dahilinde geliştirilmesini sağlar. SDLC sayesinde yeni sistem belirli bir şirketin mevcut ve gelecekteki BT altyapısında kusursuz bir şekilde uygulanmaktadır.

Yazılım Geliştirme Yaşam Döngüsünün (SDLC) aşamaları

SDLC, çok adımlı bir süreçtir ve aynı zamanda yinelemelidir. Çerçeve, metodik bir şekilde yapılandırılmıştır ve yüksek kaliteli bir sistemin teknik ve teknik olmayan bileşenlerinin geliştirilmesi ve ayarlanması için bir taslak sunmak için kullanılır.

Geleneksel olarak, SDLC döngüsü beş aşamadan oluşuyordu. Bu durum o zamandan beri yedi aşamaya yükseltildi. Geliştiriciler, yeni adımlar ekleyerek belirli hedeflere ulaşmak için daha net ve daha etkili eylemler tanımlayabilirler. Yedi adımın toplamı aşağıda açıklanmıştır.

Aşama 1: analiz

İlk aşama, mevcut veya mevcut sistemin değerlendirilmesidir. Bu durum eksikliklerin resmi olarak belirlendiği yerdir. Bu eksiklikler muhtemelen zaten mevcuttu, bu yüzden bunları öğrenmenin iyi bir yolu destek personeliyle görüşmektir.

Bunu yaptıktan sonra, kullanıcının alternatif çözümler bulması gerekir. Karar vermenin daha sonra yeterince desteklenebilmesi için bunun dikkatli bir şekilde belgelenmesi inanılmaz derecede önemlidir. Analiz edin ve ayrıca bu çözümlerin ilgili maliyetlerini ve uygulamalarını belirleyin. İlk aşamada toplanan bilgilerden hareketle sistemin olduğu gibi bırakılıp bırakılmayacağına, iyileştirilip geliştirilmeyeceğine veya tamamen değiştirilip değiştirilmeyeceğine karar verilir.

Aşama 2: planlama ve gereksinimler

Bu aşamada yeni sistem gereksinimleri tanımlanır. Mevcut sistemin eksikliklerinin giderilmesi gerekiyor. Bu yüzden iyileştirme için somut öneriler yapılmalıdır. Bu aşamalar sırasında mimarlar, geliştiriciler ve ürün yöneticileri diğer ilgili paydaşlarla birlikte çalışır.

Kısacası, bu aşama gerçekleri toplamak ve yorumlamak, sorunları teşhis etmek ve sistem için iyileştirmeler önermekten oluşur. Bu aşamada olabildiğince çeşitli bir ekibe sahip olmak çok önemlidir. Sistemi bilen ve kullanan daha fazla insan varsa, değerli iyileştirme noktaları bulma şansı o kadar artar. Ekibin resmi bir gereklilikler belgesi veya el yazısı bir liste ile çalışıp çalışmadığına bakılmaksızın, herkes dahil edilecek her teklifi ve her yorumu anlayabilmelidir.

3. Aşama: Tasarım

Bu aşamada, süreç şemaları, kurallar ve diğer dokümantasyon dahil olmak üzere gereksinimler ve istenen işlevler ayrıntılı olarak açıklanır. Üçüncü aşama, son kullanıcıların kendi özel bilgi ihtiyaçlarını tartışma ve karar verme fırsatı bulduğu andır. Bu aynı zamanda sistemin temel bileşenlerinin (donanım, yazılım) ve yapının ele alındığı aşamadır.

4. Aşama: Geliştirme

Dördüncü aşamada asıl gelişme başlar. Bu durum özellikle bir programcı, mühendis veya veritabanı geliştiricisinin proje için önemli işler yapması için çağrıldığı durumdur. Bu işlemler, diğer şeylerin yanı sıra, sürecin ve yeni sistemin dikkatlice organize edilmesini sağlayan akış şemaları oluşturmayı içerir. Geliştirme aşaması, Sistem Geliştirme Yaşam Döngüsünün (SDLC) ilk aşamasının sonunu işaret eder. Bundan sonra projenin üretim aşamasına geçilir. Geliştirme aşaması, değişim ile karakterizedir.

5. Aşama: Entegrasyon ve test

Beşinci aşamada sistem üretim ortamına kurulur. Kullanıcılar artık yeni sistemi kullanmaya başlayabilir. Birçok kuruluş, sistemi önce başka bir yerde özel bir test ortamında test ettirmeyi tercih eder. Bu üretim ortamında yapılırsa, bu genellikle bir Kalite Güvence uzmanı tarafından yapılır. Önerilen tasarımın şirketin hedeflerini karşılayıp karşılamadığını belirleyecektir. Hata ve hata riski kabul edilebilir bir düzeye ulaşıncaya kadar gerekirse test tekrarlanmalıdır.

6. Aşama: Uygulama

Altıncı aşama, testin çoğunluğu tamamlandığında başlar. Bu aşamada yeni sistem fiilen uygulanmaktadır. Bu durum diğer şeylerin yanı sıra, eski sistemdeki verilerin ve bileşenlerin yeni sisteme taşınması gerektiği anlamına gelir. Bu genellikle riskli ve karmaşıktır. Bu yüzden iş operasyonları üzerinde minimum bir etki sağlamak için taşıma yoğun olmayan saatlerde yapılır. Bu aşamada hem profesyoneller hem de son kullanıcılar yeni sistemin faydalarından yararlanabilmelidir.

7. Aşama: Değerlendirme ve Bakım

Sistem Geliştirme Yaşam Döngüsünün (SDLC) yedinci aşaması genellikle göz ardı edilir veya gözden kaçırılır. Bu aşama, bakımdan ve gerekli düzenli güncellemelerin yapılmasından oluşur. Ayrıca test sırasında bulunmayan küçük hatalar daha sonra ortaya çıkabilir. Bunlar, tüm sistemin performansı iyileştirmek veya yeni gereksinimleri karşılamak için iyileştirildiği bakım aşamasında çözülebilir. Bu durum sistem üzerinde çalışan ekip tarafından mümkün kılınmıştır. Bazen personelin bu amaca ulaşmak için ek eğitime ihtiyacı olabilir, yeni prosedürler uygulamaya konulmalı veya güncellemeler yapılmalıdır.

Sistem Analizi ve Tasarımı (SAD)

SDLC’nin yanı sıra, ürün ve sistem planlamasının tüm yaşam döngüsü için bir mihenk taşı olan başka bir konsept vardır. Sistem Analizi ve Tasarımı (SAD), donanımı, yazılımı veya insanları etkin bir şekilde destekleyen belirli bilgi sistemlerinin geliştirildiği bir süreçtir. Mevcut bir sistem, yeni gereksinimleri karşıladığından emin olmak için değiştirilen bileşenlerden veya modüllerden oluşan yeni bir sistemle değiştirilir. SAD, çoğunlukla, daha yüksek bir seviyedeki gereksinimler arasında bir denge bulmak için kullanılır. Çoğu zaman, çakışan iki veya daha fazla gereksinim vardır.

SDLC’nin faydaları ve dezavantajları

Sistem Geliştirme Yaşam Döngüsünün (SDLC) Faydaları

Sistem Geliştirme Yaşam Döngüsünün (SDLC) doğru kullanımının çok sayıda faydası vardır. Bir sistem için bir yaşam döngüsünün uygulanması, önceden yapılandırılmış aşamalar ve akıllı hedefler planlama ve organize etme yeteneği dahil olmak üzere birçok olasılık açar. SDLC’ler, herkese uyan tek bir yöntemle sınırlı değildir ama çeşitli ihtiyaçlara göre ayarlanabilir. Ek olarak SDLC şunları sağlar:

  • Maliyetleri ve İKY’yi somut bilgilere dayandırmak.
  • İlgili personel, personel gereksinimleri maliyeti ve tanımlanmış bir zaman çizelgesi dahil olmak üzere tüm projenin net bir görüntüsü
  • Doğrulama, hedefler ve sonuç alma
  • Yinelemeli, aşamalı yaklaşımı sayesinde yüksek düzeyde denetim
  • Her aşamada doğrulama ve denetim ile nihai sistemin kalitesini iyileştirmek

Sistem Geliştirme Yaşam Döngüsünün (SDLC) Dezavantajları

Dezavantajlar şunlar olabilir:

  • Daha sonra proje başında yapılan yanlış varsayımlardan dolayı zorluklar ortaya çıkabilir.
  • Bazı yardımcı araçlar SDLC ile uyumlu değildir
  • Başlangıçta, projenin toplam maliyetlerini tahmin etmek karmaşıktır.
  • Geliştirme ekipleri, sistem tamamlandıktan sonra test ederek ertelenebilir

SDLC ile birleştirilmiş diğer metodolojiler

SDLC süreci, planlama, tasarım, test ve bakım dahil olmak üzere yedi aşamadan oluşur. Her aşama, aşamanın ana amacını desteklemek için çeşitli araçlarla desteklenebilir. Aşağıda, bu araçlardan bazıları kısaca açıklanmıştır. Belirli bir yöntem hakkında bilgi almak için bağlantıya tıklayın.

Şelale Yöntemi

Şelale modeli, tanıtılacak ilk süreç modeliydi. Doğrusal sıralı yaşam döngüsü modeli olarak da adlandırılır. Anlaşılması kolay basit bir modeldir. Şelale yaklaşımı, her aşamanın bir sonraki aşama başlamadan önce tamamlanması gerektiği anlamına gelir. Farklı aşamalar arasında örtüşme yoktur.

Yinelemeli Model

Yinelemeli yaşam döngüsü modeli, küçük bir dizi yeni yazılım gereksinimlerinin uygulanmasıyla başlar ve yeni sistem tam olarak uygulanana kadar gelişen sürümleri yinelemeli olarak iyileştirir.

Model, bir sistemin tüm özelliklerinin ve gereksinimlerinin bir listesini derleyerek başlamaz. Aksine, yazılımın küçük bir bölümünü belirleyip uygulayarak geliştirmeye başlar. Bu durum daha sonra diğer gereksinimleri belirlemek için değerlendirilir. Bu süreç, her bir yineleme, örneğin yazılımın yeni bir sürümünü ortaya çıkararak tekrar tekrar tekrarlanır.

Çevik

Agile modeli uzun zamandır varlığını sürdürüyor ve hala gücünü kaybetmedi. Son zamanlarda, model kuruluşlar tarafından geniş çapta benimsenmiştir ve yazılım geliştirmenin arkasındaki itici güç olduğu kanıtlanmıştır. Bazı şirketler, teknik olmayan projeler ve faaliyetler de dahil olmak üzere diğer projeler için kullanılan modelde çok fazla değer görüyor.

Yağsız – Yağsız

Yalın model, genellikle yazılım geliştirme amacıyla da kullanılır. Yedi Yalın ilkesi aynı kalır: israfı ortadan kaldırın, öğrenin, kararlar alın, hızlı teslim edin, ekipleri güçlendirin, bütünlük oluşturun ve her şeyi denetleyin. Yalın hakkında daha fazla bilgiyi buradan okuyun.

Yalın, yalnızca o anda üzerinde çalışılması gereken şey üzerinde çalışmakla ilgilidir. Lean’da çoklu görev için yer yoktur. Proje ekibi israfı ortadan kaldırmak, toplantılar gibi gereksiz şeyleri bırakmak ve dokümantasyonu en aza indirmek için fırsatlar bulmaya odaklanmıştır. Yazılımda Çevik yaklaşımın farkı, bir sistemin tüm ömrü boyunca müşteri memnuniyetine odaklanmasıdır.

Ne düşünüyorsunuz?

Sistem Geliştirme Yaşam Döngüsü (SDLC) açıklamasını tanıyor musunuz? Yazılım geliştirme ve SDLC gibi araçları kullanma konusunda deneyiminiz var mı? SDLC kendi çalışma ortamınızda kullanılıyor mu? Yaşına rağmen SDLC’nin bugün hala geçerli olduğunu düşünüyor musunuz? Başka hangi yazılım geliştirme yaklaşımlarını biliyorsunuz? Herhangi bir sorunuz veya yorumunuz var mı?

Düşüncelerinizi ve bilginizi aşağıdaki yorum kutusunda paylaşabilirsiniz.

Bu makaleyi beğendiyseniz, modeller ve yöntemler hakkındaki en son gönderiler için bültenimize kaydolabilirsiniz.

Kaynakça

  • Alexander, IF ve Maiden, N. (Eds.). (2005). Senaryolar, hikayeler, kullanım senaryoları: sistem geliştirme yaşam döngüsü boyunca. John Wiley&Sons.
  • Mantei, MM ve Teorey, TJ (1989). Davranış tekniklerini sistem geliştirme yaşam döngüsüne dahil etmek. Mis Quarterly, 257-274.
  • Ruparelia, NB (2010). Yazılım geliştirme yaşam döngüsü modelleri. ACM SIGSOFT Yazılım Mühendisliği Notları, 35 (3), 8-13.
  • Zhang, P., Carey, J., Te’eni, D. ve Tremaine, M. (2005). İnsan-bilgisayar etkileşimi geliştirmeyi sistem geliştirme yaşam döngüsüne entegre etmek: Bir metodoloji. Bilgi Sistemleri Derneği İletişimleri, 15 (1), 29.
    • Share:

    Leave Your Comment