Advanced
Search
  1. Home
  2. John Driscoll Yansıma Modeli Nedir?

John Driscoll Yansıma Modeli Nedir?

  • 24 Aralık 2020
  • 0 Likes
  • 280 Views
  • 0 Comments

Bu yazı, John Driscoll Düşünme Modeli’nin pratik bir açıklamasını sunar Bu makaleyi okuduktan sonra, bu güçlü iletişim ve kişisel gelişim aracının temellerini anlayacaksınız.

John Driscoll Yansıma Modeli nedir?

John Driscoll Model of Reflection, düşünmeye rehberlik etmek için yapılandırılmış bir süreç halinde geliştirilmiş bir yansıma çerçevesidir. Birkaç yansıma modeli vardır ve tek bir doğru seçim yoktur. Onu kullanacak kişiye uygun modeli seçmek önemlidir.

John Driscoll Yansıma Modeli, 1970 yılında Terry Borton tarafından geliştirilen üç temel soruya dayanmaktadır. Bunlar:

  • Ne?
  • Ne olmuş yani?
  • Şimdi ne olacak?

Driscoll, bu üç temel soruyu bir deneyim öğrenme döngüsünün aşamalarına bağladı ve ardından yansıtma döngüsünü tamamlamak için yanıtlanması gereken tetikleyici sorular ekledi. Üç soru 1994, 2000 ve 2007’de geliştirilmiştir. John Driscoll Yansıma Modeli, en basit yansıma modellerinden biridir.

Bu üç soruyu yanıtlayarak deneyimleri analiz etmeye ve bunlardan ders almaya başlayabilirsiniz. İlk olarak, durumun veya deneyimin neye benzediğini açıklamak önemlidir. Bağlam önemlidir. Bu durum kullanıcıya neler olup bittiğine dair daha eksiksiz bir fikir verir. Bu durum ‘ne’ sorusu üzerine düşünülerek başarılır? Deneyimden ne öğrenildi? Son aşama, kullanıcıyı yansıtma sonucunda gerçekleştirilen eylem hakkında düşünmeye teşvik eder. Davranış değiştirilmeli mi? Yeni bir şey tanıtılmalı mı? Yoksa statüko yeterince olumlu mu, bu da hiçbir değişikliğe gerek olmadığı anlamına mı geliyor?

1. Adım: ne?

Yapılandırılmış yansımanın ilk adımını tamamlamak için aşağıdaki soruların cevaplanması gerekir:

  • Üzerinde düşüneceğiniz deneyimi/durumu/olayı kısaca tanımlayın
  • Tam olarak ne oldu?
  • Tam olarak ne yaptın?
  • Başka biri karıştı mı?
  • İyi bir deneyim miydi? Ya da kötü? Ya da her ikisi de? Ve neden?

2. Adım: ne olmuş yani?

Yapılandırılmış yansımanın ikinci adımını tamamlamak için aşağıdaki soruların cevaplanması gerekir:

  • O anda nasıl hissettin?
  • Nasıl tepki veriyorsun
  • Neden bu şekilde tepki verdin?
  • Şimdi de durum hakkında aynı şeyi hissettiniz mi?
  • Kişisel değerlerinizle bir çatışma mı yaşadınız?
  • Geçmiş durumların bu durumdaki deneyiminizi etkilediğini düşünüyor musunuz?
  • Başka kimler dahil oldu? Nasıl hissettiler? Ve nasıl tepki verdiler? Ve neden bu şekilde tepki verdiler?

3. Adım: Şimdi ne olacak?

Yapılandırılmış yansımanın üçüncü adımını tamamlamak için aşağıdaki soruların cevaplanması gerekir:

  • Bu durum/deneyim/olay üzerine düşünerek ne öğrendiniz?
  • Olumsuz sonuçları önleyebilir miydin?
  • Ve bunu nasıl yapabildin?
  • Gelecekte benzer bir durum yaşanırsa neyi farklı yapardınız?
  • Kendinizi buna daha iyi hazırlamak için ne yapabilirsiniz?
  • Geçen sefer nerede ters gitti ve şimdi neye odaklanacaksınız?

Uygulama hakkında düşünmek

Yansıma modelleri ve teorileri genellikle öğretmenleri hedef alır. Bu bilgiyi başkalarına aktarması gereken kişiler oldukları için bu mantıklı. John Driscoll Yansıma Modeli, öğretmenlerin ama diğerlerinin de akademisyenlerin çalışmalarıyla meşgul olmalarına yardımcı olur. Bunu yapabilmenin önemli bir yönü, faaliyetlerin kaydını tutmaktır. Bu durum değerlendirmeye izin vermek ve bir öğrenme anı yaratmak için gereklidir. Belli bir yöntemin dezavantajlarına değinerek, problemleri çözmek için yeni yollar bulunabilir.

Uygulamada yansıtıcı çalışma, genellikle işleri hakkında derinlemesine düşünmeye dahil olup olmama konusunda profesyoneller için bir seçim olarak görülür. Fakat gerçekte, tüm sektörlerdeki tüm uygulayıcılar profesyonel yaşamları hakkında düşünüyor. Driscoll araştırmasında, birisinin halihazırda pratikte yansıtma yapıp yapmadığını araştırdığında, muhtemelen bu kişinin sürekli olarak ne yaptığını düşündüğünü tespit edeceğini öne sürüyor. Bir deneyim hakkında düşünmenin, pratik durumları analiz etme ve yöntemlerin etkinliğini değerlendirme kapasitesi gerektiren yetkin ve kasıtlı bir faaliyet olduğunu söylüyor. Genellikle yansıma olarak görülen şey, özünde hiçbir şekilde yansıma değildir. Bir deneyimi veya olayı dikkate almak genellikle hedeflenmez ve nadiren pratikte gerekli veya yeni düşünme veya hareket etme yollarına yol açar. Yansıtıcı eylemin temsil ettiği şey budur.

Araştırmada yansımanın neden olduğu değişim neden bu kadar güçlü bir şekilde vurgulanmaktadır?

Driscoll’un araştırmasında, yansıma yoluyla değişimin neden bu kadar güçlü bir şekilde vurgulandığını da tartışıyor. Hemşireler, bu görevleri rutin olarak yerine getirmekten ziyade, bireysel karakterleri nedeniyle görevlerini yanıtlı ve düşünceli bir şekilde yerine getirmelerine neden olan insanlarla, yansıtıcı bir uygulama ihtiyacını savunduğunda, araştırmacı meslektaşı Jarvis’e atıfta bulunur. Ayrıca Cox 1994 yılında yapılan bir araştırma, hemşirelerin, tıpkı hayatlarının her alanında diğer insanlar gibi, eylemlerini her zaman ayrıntılı olarak düşünmediklerini gösteriyor. Sonuç olarak bu hemşireler, eylemlerini yönlendiren sabit kalıpların izlendiği otomatik pilot üzerinde çalışmakla suçlanıyor.

Yansıtıcı yazı için John Driscoll Yansıma Modelini Kullanma

John Driscoll Model of Reflection o kadar basit ki, yansıtıcı yazmayı öğrenmek için de kolayca kullanılabilir. Model çok kullanışlıdır ve yansıtıcı yazmayı eğitmek için yeterince uzun süredir mevcuttur. Bunun nedeniyse bu modelin yazarın belgesini daha yapıcı ve özlü bir şekilde düzenlemesine yardımcı olmasıdır. İyi yapılandırılmış ve özlü bir belge yazmak için yalnızca aynı üç soruya ihtiyaç vardır. Bu üç soruya odaklanın.

Gelecekte hata yapmayı önlemek ve kazaları önlemek için geçmişle iyi bir benzetme olmalıdır. Geçmişteki hataları belirleyip analiz ederek, insanlar benzer durumların gelecekte daha iyi ele alınabileceğinden emin olabilirler.

Yansıtıcı bir çalışma yönteminin sonuçları

John Driscoll’un bu konuyla ilgili bu teoriyi detaylandırdığı çalışmada, ‘yansıtıcı pratiğin’ birkaç sonucunu ve koşullarını sayıyor. Ayrıca düşüncenin uygulayıcıları uyumsuzluklar ve garipliklerle yüzleşmeye zorladığını öne süren Bulman’a da atıfta bulunuyor. Bu çalışma o dönemde hemşirelik sektörü bağlamında yapılmıştır.

Dahası, düşünmenin hem zaman hem de adama gerektiren kasıtlı bir olay olduğunu belirtir. ‘Neden bunu yaptın?’ muhtemelen en önemli sorudur. Bu soruyu cevaplamak, uygulamada düzenli olarak eleştirel düşünme için gerekli koşulların bir parçasıdır. Alternatif soru şudur: ‘Neden hiçbir şey yapmamayı seçtiniz?’

Uygulamada (hemşirelik sektöründen) yansıtıcı çalışanların diğer birkaç örneği:

  • Belirli bir şey hakkında geleneksel bilgi biçimleriyle rekabet etmek yerine grubu geliştirir
  • Gerçek uygulamaya dayandığı için uygulamaya dayalı bilgi üretebilir
  • Meslektaşların yaptıklarına değer verir ve bunu neden yaptıklarını anlar
  • Başkalarının zorlu ve karmaşık egzersizler hakkında daha iyi fikir edinmesine yardımcı olabilir
  • Başkalarına konuşma fırsatı sunarak onları destekleyebilir
  • Hasta bakımının iyileştirilmesine öncelik verir
  • Başkalarını daha etkili olmanın yollarını bulmaya ve pratikte gelişmeye teşvik eder
  • Diğer profesyonellerin eğitimine katkıda bulunabilecek pratik bir öğrenme etkinliği sunar
  • Araştırmacı ve kanıta dayalı bir yaklaşım sunar

Yansıtıcı olma koşulları veya yüklerin bir kısmı şunlardır:

  • Bu sürece katılmak için zaman bulmak
  • Kitlelerden ayıran
  • Uygulamada zorlu uyumluluk
  • Genellikle yalnız bir ses
  • İşin yapılma şeklinden daha az memnun olmak
  • İşlerin neden belirli bir şekilde yapıldığı hakkında daha fazla bilgi edinmek istemek
  • Baş belası denen
  • Alternatif çalışma yöntemleri önermek
  • Bir fikrin nasıl daha fazla geliştirileceğine dair hiçbir fikre veya bilgiye sahip olmamak
  • Paydaşların değişim baskısı
  • Her şeyi aynı tutmak için paydaşların baskısı
  • Bir ilişkide tekneyi sallama korkusu
  • Terfi korkusu ve hırsları kovalamak

Yansıtıcı uygulama için hangi beceriler ve nitelikler gereklidir?

Herkes derinlemesine düşünmeyi öğrenebilir, çünkü çoğu ortamda üzerinde düşünülmesi gereken pek çok şey vardır. John Driscoll araştırmasında, yansıtıcı bir uygulayıcı olmanın, uygulamayı iyileştirmeye ve değiştirmeye odaklanan kasıtlı bir faaliyet olduğunu öne sürüyor. Bu durum her seviyedeki ve tüm sektörlerdeki çalışanlar tarafından uygulanabilir. Yansıtıcı uygulama yapmak için çeşitli becerilere ve niteliklere ihtiyaç vardır. Bunlar aşağıda kısaca özetlenmiştir. Liste, John Driscoll’un hemşirelik uygulamasıyla ilgili 2000 tarihli orijinal çalışmasına dayanmaktadır:

  • Pratikte olup bitenlerden öğrenmeye istekli olmak gerekir
  • Pratik faktörleri başkalarıyla paylaşmaya açık olmak bir zorunluluktur
  • Klinik uygulamanın yönlerini tekrar edecek kadar motive olmak önemlidir
  • Klinik uygulama hakkında bilgi, klinik uygulama içinde ve dışında elde edilebilir
  • Düşünmek için gerekli koşulların farkında olmak
  • Bir durumun nasıl gerçekleştiğini ayrıntılı olarak açıklama yeteneği.
  • Düşüncenin sonuçlarını tanımak
  • Pratikte neler olduğunu ifade etme yeteneği
  • Öğrenme sürecinin asla bitmediğine dair bir inanç
  • Dürüst düşünecek kadar cesur olmak
  • Kişisel eylemleri analiz etmek için ayrıntılı şemalar
  • Klinik uygulamayı başkalarına anlatırken dürüst olmak.

Yukarıdaki gibi listelerle ilgili sorun, okuyucuların genellikle onları okuyarak sıkılmaları veya en kötü durumda listedeki her şeyi yaşayamayacaklarına dair ezici bir his geliştirebilmeleridir. Bunda ustalaşmanın en iyi yöntemi denemektir. Ve tekrar ediyor. Yansıtıcı uygulamanın atalarından biri olarak John Dewey, 1929’da şöyle demişti: “Yaparak öğrenmiyoruz, ama yaparak ve yaptığımız şeye ne olduğunu fark ederek öğreniyoruz”.

Yansıtıcı uygulama nerede uygulanabilir?

John Driscoll, araştırmasında, okuyucuların hangi bölümünün iş zemininde kalıcı bir olay olarak yansımayı resmileştirme konusunda hemfikir olması gerektiğini açıkça merak ediyor. Öğrencilerin veya bölüm yöneticisinin değerlendirmeleri gibi diğer resmileştirilmiş faaliyetler, o kadar kolay unutulmuyor. Aşağıda bazı bilgilerin bir listesi ve aynı zamanda hemşirelikte yansıtma üzerine düşünmek için resmileştirilmiş olasılıkların bir listesi bulunmaktadır. Aşağıdaki şeyleri düşünün:

  • Geçiş toplantıları
  • Geçiş süreleri
  • Toplantılar/dersler/kurslar
  • Dergilerden makaleler okumak
  • Dergi kulübünü ziyaret etmek
  • Ağ toplantıları veya konferansları
  • Klinik vaka çalışmaları
  • Vaka konferansları
  • Doktor muayenehanelerine katılmak
  • Mentorluk
  • Daha deneyimli çalışanlarla çalışmak
  • Yeni olan hemşirelerle çalışmak
  • Şikayet mektupları
  • Bölümdeki kritik veya önemli olaylar
  • Profesyonel bir portföy tutmak
  • Klinik risk değerlendirmeleri
  • Bölge toplantıları
  • Denetimler
  • Yıllık değerlendirmeler
  • Personel restoranı veya personel mola odası

Yansıtıcı çalışmayı öğrenmek için ipuçları

Driscoll araştırmasında, yansıtıcı çalışmayı öğrenmek için birkaç ipucu veriyor. Yansıtma becerilerinizi geliştirirken bu ipuçlarını aklınızda bulundurun.

Bir yansıma ortağı bulun

Saygın bir meslektaş, akıl hocası veya amir, uygulama hakkında kasıtlı olarak düşünmek ve bu konuda derinlemesine düşünmek için alan sunabilir. Bulman, uygulamada yansımayı kullanma konusunda zaten deneyimi olan ve pratik deneyimleri açığa çıkarmak için kendini güvende hissettiği birini bulmanın yararlı olduğunu öne sürüyor.

Tanımlanmış bir çerçeve kullanın

Uygulamada yansıtıcı öğrenme, yalnızca hemşirelik sektörü için değil, değerli bir araçtır. Yine de bu sektörden iş dünyasında da öğrenilecek çok şey var. Tüm bu modeller, daha iyi bir anlayış ve farkındalığın kasıtlı olarak geliştirilmesinin derinlemesine düşünmenin sonucu olduğu öncülüne dayanmaktadır. Christopher Johns, Gibbs ve diğerlerinin farklı çalışmalarını okuyun.

Ne düşünüyorsunuz?

John Driscoll Yansıma Modeli’nin açıklamasını hatırlıyor musunuz? Uygulamada yansımanın önemli olduğuna inanıyor musunuz? Yoksa yansıtıcı öğrenme yalnızca hemşirelik sektöründe mi önemlidir? Christopher Johns veya Gibbs gibi diğer yansıma modelleriyle benzerlikler görüyor musunuz? Herhangi bir ipucunuz veya ek yorumunuz var mı?

Düşüncelerinizi ve bilginizi aşağıdaki yorum kutusunda paylaşabilirsiniz.

Bu makaleyi beğendiyseniz, modeller ve yöntemler hakkındaki en son gönderiler için bültenimize kaydolabilirsiniz.

Kaynakça

  • Driscoll, J. (1996). Toplum hemşireliği uygulamalarının yansıması ve yönetimi. İngiliz Dergisi.
  • Share:

Leave Your Comment